ชนินท์ เพชรรัตน์

เคยมีคนพูดไว้ว่าเมื่ออายุมากขึ้นคนเรามักจะย้อนหวนกลับไปนึกถึงอดีตที่ผ่านมามากกว่าที่จะมองไปข้างหน้า (ก็คงยกเว้นคนหลายๆ คน โดยเฉพาะคนในแวดวงการเมืองการปกครองที่มักจะมีแนวความคิดสวนทางกับผู้คนปกติทั่วไปอันเนื่องมาจากตัณหายังหนาแน่น) เหตุผลคงเนื่องมาจากอดีตที่ผ่านมาสามารถสร้างชีวิตชีวาให้เกิดขึ้นกับจิตใจด้วยการทบทวนถึงความสุขความทรงจำที่ดีๆ มากมาย เพราะหากจะมองไปข้างหน้าแล้วสิ่งที่ทุกคนมองเห็นก็จะเป็นสิ่งเดียวกันโดยไม่มีทางเลือก นั่นคือโลงศพใบหนึ่งกับร่างไร้วิญญานของตัวเอง(ซึ่งอาจจะถูกจับแก้ผ้าหรือสวมชุดใหญ่ก็ตามแต่ความชอบ) การย้อนกลับไปหาอดีตอาจจะเป็นอีกวิธีการหนึ่งที่จะแก้ไขความผิดพลาดของตนเองที่เคยกระทำไว้ในขอบเขตที่สามารถจะกระทำได้ ยกเว้นเรื่องบางเรื่องที่ไม่สามารถจะแก้ไขได้ก็คงจะต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้น ส่วนการที่จะระลึกถึงด้วยความเสียใจหรือไม่? นั่นก็แล้วแต่เหตุผลของแต่ละบุคคล เพราะเรื่องราวบางอย่างแม้จะรู้ดีว่าผิดหรือไม่ถูกต้อง ตนเองก็ได้ตัดสินใจกระทำลงไปแล้วและพร้อมที่จะรับผลจากการกระทำด้วยความเต็มใจ มันเป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาดหรือถูกต้อง ตัวเราเองเท่านั้นที่เข้าใจได้ถ่